خبر بد برای کسانی که میخواهند با دویدن لاغر شوند
تاریخ انتشار: ۲۵ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۵۰۸۴۹
آفتابنیوز :
این مطالعه که در نشریه «محدودههای ورزش و زندگی فعال» (Frontiers in Sports and Active Living) منتشر شد، نشان داد، در حالی که دویدن تاثیری در کاهش وزن ندارد، اما اگر مداوم باشد میتواند از افزایش وزن و کاهش توده عصلانی بدن جلوگیری کند.
در این تحقیق همچنین مشخص شد که دوندههای مسنتر و ورزشکاران استقامتی نسبت به افراد جوانتر که ورزشکاران قدرتی بودند یا از نظر بدنی فعال بودند، توده چربی کمتری داشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تمرینکنندگان قدرتی مسنتر علاوه بر این، مقداربه طرز عجیبی توده عضلانی مشابهی با همتایان جوانتر خود داشتند. نویسندگان این تحقیق در این باره توضیح دادند که به طور طبیعی هر چه سن بالا میرود چربی در بدن افراد افزایش مییابد و توده عضلانی بدن کم میشود.
از آنجایی که مشخص است ورزش منظم میتواند به جلوگیری از این امر کمک کند، محققان تصمیم گرفتند به وضعیت جسمانی و بدنی ورزشکاران رقابتی که با افزایش سن به ورزش ادامه داده اند نگاه کنند. این به آنها اجازه میدهد مشاهده کنند چه بخشی از تغییرات در ترکیب بدن مختص پیری است و قابل پیشگیری نیست.
به همین منظور محققان دو گروه سنی را بررسی کردند: جوان (۳۹-۲۰ سال) و مسنتر (۷۰-۸۹ سال). ورزشکاران مرد رقابتی و افراد سالم و هم سن و سال در این مطالعه وارد شدند.
علاوه بر این، ورزشکاران بر اساس نوع فعالیتهای ورزشی که انجام میدهند به گروههایی تقسیم شدند، از جمله قدرتی (وزنهبرداری، پاورلیفتینگ)، دوی سرعت (دوی سرعت، پرش) و استقامتی (دوی مسافتهای طولانی، اسکی صحرایی).
برای ارزیابی ترکیب بدن آنها از اسکن جذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه (DXA) استفاده شد. سپس از این اسکنها برای تعیین اینکه آیا شرکت کنندگان در مطالعه در دستههای توده عضلانی کم، چاقی و چاقی سارکوپنیک (چربی بدن بالا، اما توده عضلانی کم) قرار میگیرند یا خیر، استفاده شد.
پس از تجزیه و تحلیل دادهها، آنها دریافتند افرادی که مادامالعمر ورزشکار بودهاند، نسبت به افرادی که فقط به طور تفریحی یا موقت و غیر مداوم به فعالیت ورزشی میپردازند، چاقی سارکوپنی کمتری دارند.
با این حال، حتی ورزشکاران مسنتر نسبت به افراد جوانتر مقداری افزایش در توده چربی داشتند، که باعث شد محققان به این نتیجه برسند که ورزش نمیتواند به طور کامل اثرات پیری بر چربی و توده عضلانی را کاهش دهد، اما افرادی که ورزش میکنند به نسبت افراد غیر ورزشکار در سنین پیری توده عضلانی کمتری از دست میدهند و حجم کمتری از چربی خواهند داشت.
دکتر سیمون واکر، نویسنده اصلی این مطالعه، در یک بیانیه مطبوعاتی گفت که این یافتهها به او کاملا برای ادامه دویدن انگیزه میدهد. او گفت: مطمئنا زمانی که ۷۰ یا ۸۰ سالگی برسم. به دلیل دودن و انجام فعالیتهای ورزشی استقامتی چربی کمتری به بدنم افزوده خواهد شد و توده عضلانی کمتری نیز از دست خواهم داد و با ۱۶ تا ۱۸ درصد چربی فردی خوشحال خواهم بود.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: لاغری دویدن نسبت به افراد توده عضلانی مسن تر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۵۰۸۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
متوسط طول عمر پستانداران چقدر است؟
اینفوگرافیک زیر میانگین طول عمر پستانداران را با استفاده از دادههای Discover Wildlife و سازمان ملل متحد به تصویر کشیده است.
به گزارش روزیاتو، اینفوگرافیک زیر میانگین طول عمر پستانداران را با استفاده از دادههای Discover Wildlife و سازمان ملل متحد به تصویر کشیده است.
طول عمر انسان در حال افزایش استپستانداران، به عنوان موجودات خونگرم با مو یا خز تعریف میشوند که از شیر غدد پستانی برای نوزادان خود استفاده میکنند. در حالی که حیوانات کوچکتر مانند راسوها معمولاً ۱ تا ۲ سال عمر میکنند، همتایان بزرگتر مانند فیلها میتوانند برای چندین دهه زنده بمانند و در راس آنها نهنگ ها، میتوانند ۲۰۰ سال یا حتی بیشتر عمر کنند.
طول عمر انسان افزایش قابل توجهی داشته است. طبق گزارش بخش جمعیت سازمان ملل متحد، میانگین امید به زندگی در جهان از ۴۷ سال در سال ۱۹۵۰ به ۷۲ سال در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است که نشان دهنده افزایش ۲۵ ساله است. از عوامل تاثیرگذار در افزایش طول عمر انسان میتوان به تغذیه، دارو و دسترسی به منابع ضروری، اشاره کرد.
با این حال، همانطور که طول عمر انسان شکوفا میشود، میتواند تأثیر نامطلوبی بر جمعیت پستانداران حیات وحش داشته باشد. طی ۱۰۰،۰۰۰ سال گذشته، افزایش جمعیت انسانی باعث کاهش ۸۵ درصدی زیست توده پستانداران وحشی شده است.
امروزه، دامها ۶۲ درصد، انسانها ۳۴ درصد و پستانداران وحشی تنها ۴ درصد از زیست توده پستانداران جهان را تشکیل میدهند
علیرغم کاهش تنوع پستانداران، زیست توده کل پستانداران زمینی به طور قابل توجهی افزایش یافته است و در طول ۱۰،۰۰۰ سال گذشته تقریباً ۹ برابر شده است.